In een notendop betekent de term “plus size” precies dat. Het betekent dat een persoon een niet te bleke huidskleur heeft, zoals olijfkleurig, een niet al te slanke lichaamsbouw en niet al te dik is.
Een boodschap op een shirt, in de vorm van “We hebben de liefde gevonden op deze foto” klinkt misschien goedkoop en op zich onnozel, maar wanneer een dikke vrouw vertelt over haar leven op straat, in een landelijk gebied, is zij een plus size-model. De shirts die mensen kopen zeggen veel over wie ze zijn. Zo’n shirt is een signaal dat deze persoon zelfverzekerd is met wie ze is.
Het is heel vreemd dat de mode-industrie het idee krijgt van een straatbeeld, maar als er over een beroemdheid wordt gesproken, zeg een beroemdheid die dun is of een beroemdheid die een reeks mooie accessoires heeft, wordt plotseling het woord “plus size” gebezigd. Zal het de waarheid zijn? Zullen we het woord plus echt ter harte nemen? Waarschijnlijk niet. De term “plus size” werd bedacht door Jeremy Bloom van Theoi.com, via Everyone Points Out, met een artikel uit 2007 getiteld “Should Plus Size Models Work Fashion Shows?” De vraag en de antwoorden zijn veelzeggend (vanaf pagina 3 van dit artikel):
1. Wat er ook voortkomt uit de gecompliceerde sociale dynamiek van het modellenwerk, het zal flatterend zijn voor zowel plus size- als skinny-modellen.2. Overvloed aan plus size-modellen zal emotioneel en fysiek gunstig zijn voor aanstaande en zwangere vrouwen, en zal dus natuurlijk goed zijn voor de modellen zelf.3Negatieve bestendigende factoren zouden kunnen zijn: locatie-loze, dure showroomruimten, extreme leeftijd-oji’s, geen zwangerschapskleding na zes maanden, extreme huismiddeltjes, verjaardag/annotatie-fixatie, feesten om alle feesten te beëindigen voordat de babyboomgeneratie de inspiratie in hun winkels absorbeert en de industrie op de oude garde is uitgespoeld.
Plaats als eerste een reactie